انگلیس ها در عراق به دست محمد بن عبدالوهاب و محمد سعود شمشیر دادند ولی دیدند که با ایرانی ها نمی توانند با زبان شمشیر برخورد کنند پس سلاحی برنده تر از شمشیر به دست بهایی های ایران دادند و آن سلاح زبان بود. آنها خود را خوش برخورد، با ادب و خوش زبان نشان می دهند و با استراتژی رفتار و برخورد خوب افراد را به سمت فرقه خود جذب می کنند.