به یاد نیازمند بودن خود و بی‌نیاز بودن خالق می‌افتیم، که اگر لحظه‌ای عنایات و الطاف خداوندی نبود، آیا یک گلبول قرمز، می‌توانست حتی یک میکرومتر در خون حرکت کند؟ آیا می‌توانست اکسیژن بگیرد و سپس آن را به سلول‌ها برساند و دی اکسید کربن را در جای دیگری تحویل دهد؟

به این نکته فکر کنید که خداوند عالم، خالق یکتا و مهربان‌ترین مهربانان علاوه بر اینکه همه‌ی این جزییات را آفریده، لحظه به لحظه آنها را می‌داند و کنترل می‌کند و تمامی سیستم ها موظف به اطاعت از دستورات او هستند. از مولکول‌ها گرفته تا پروتئین‌ها، سلول‌ها، بافت‌ها و اندام‌ها همگی مطیع او هستند

کتاب «عبرت های خلقت با رویکرد فیزیولوژیک» اثر «قاسم زارعی» کتابی است در حدود ۹۰۰ صفحه که با روشی جدید و سبکی تمثیلی به عبرت گیری از پدیده های فیزیولوژیک بدن انسان و موضوعات معنوی دین اسلام پرداخته است

وقتی ویژگی‌های سیستم عصبی بدن را مشاهده می کنیم و اینکه سلول‌ها برای گرفتن پیام و هدایت پیام و ارسال پیام به دیگر سلول‌ها تلاش می‌کنند، به یاد وظیفه‌ پیامبرانی می افتیم که پیام الهی را دریافت و بی‌کم و کاستی آن را به مردم منتقل می‌کنند...

وقتی در علوم پزشکی و انسانی تفحص و تحقیق می‌کنیم به این نتیجه می‌رسیم که تمام این ساختارها و پیچیدگی‌ها در حال انجام وظیفه هستند و آن هم به بهترین حالت ممکن و طبق حدیثی که «خداوند ما را برای خودش آفریده است» اوج لذت و آرامش یک انسان فقط در یاد و ذکر و نزدیکی به خالق و مولایش می‌باشد

وقتی مشکلی برای انسان به وجود می‌آید چه مادی و چه روحی، ابتدا حسگرها متوجه می‌شوند که مشکل و تغییرات در حالت پایه به وجود آمده است و این مشکل فقط یک راه برای حل شدن دارد و آن اینکه مقایسه‌گر (خود انسان) سریعاً خود را با set-point یا نقطه مرجع مقایسه کند. این نقطه مرجع کیست؟

هر علمی از جمله فيزيولوژي بايد در راه رضاي خدا و شناخت خداوند قادر متعال و حكيم مهربان باشد و با شناختي كه از ارباب مهربانش بدست آورده است در راه اطاعت از اوامر او بسيار كوشا باشد. بياييد خود قضاوت كنيم كه آيا استاد و دانشجو در پي شناخت قدرت ها و حكمت ها و نعمت هاي پروردگار خود هستند يا خير؟