در ادامه تقریر درس خارج اصول استاد حجت الاسلام محسن جلالی (زید عزه)؛ مورخ ۱۹/۱۱/۱۴۰۰، مبحث تعبدی یا توصلی بودن امر، به نظر طلاب حوزه علمیه، اساتید و پژوهشگران می رسد.

در ادامه تقریر درس خارج اصول استاد حجت الاسلام محسن جلالی (زید عزه)؛ مورخ ۱۸/۱۱/۱۴۰۰، مبحث معانی صیغه امر، به نظر طلاب حوزه علمیه، اساتید و پژوهشگران می رسد.

در ادامه تقریر درس خارج اصول استاد حجت الاسلام محسن جلالی (زید عزه)؛ مورخ ۱۷/۱۱/۱۴۰۰، مبحث معانی صیغه امر، به نظر طلاب حوزه علمیه، اساتید و پژوهشگران می رسد.

در ادامه تقریر درس خارج اصول استاد حجت الاسلام محسن جلالی (زید عزه)؛ مورخ ۱۲/۱۱/۱۴۰۰، ادامه مبحث اوامر، به نظر طلاب حوزه علمیه، اساتید و پژوهشگران می رسد.

در ادامه تقریر درس خارج اصول استاد حجت الاسلام محسن جلالی (زید عزه)؛ مورخ ۱۱/۱۱/۱۴۰۰، ادامه مبحث اوامر، به نظر طلاب حوزه علمیه، اساتید و پژوهشگران می رسد.

در ادامه تقریر درس خارج اصول استاد محسن جلالی (زید عزه)؛ مورخ ۱۰/۱۱/۱۴۰۰، ادامه مبحث اوامر، به نظر طلاب حوزه علمیه، اساتید و پژوهشگران می رسد...

در ادامه تقریر درس خارج اصول استاد محسن جلالی (زید عزه)؛ مورخ ۹/۱۱/۱۴۰۰، ادامه مبحث اوامر، به نظر طلاب حوزه علمیه، اساتید و پژوهشگران می رسد.

قدر مسلم ماده امر، یکی از معانیش طلب است. دو تا معنا را باید حداقل بگیریم. نه می‌توانیم همه را یکی بکنیم و نه لزومی دارد که چند معنا بگیریم زیرا معانی دیگر را می توانیم به معنای شیء یا فعل و امثالهم بگردانیم...

در ادامه تقریر درس خارج اصول استاد محسن جلالی (زید عزه)؛ مورخ ۴/۱۱/۱۴۰۰، ادامه مبحث مشتق، به نظر طلاب حوزه علمیه، اساتید و پژوهشگران می رسد.

در ادامه تقریر درس خارج اصول استاد محسن جلالی (زید عزه)؛ مورخ ۳/۱۱/۱۴۰۰، مبحث اقوال در مشتق، به پژوهشگران، اساتید و طلاب حوزه علمیه می رسد.

در ادامه تقریر درس خارج اصول استاد محسن جلالی (زید عزه)؛ مورخ ۲/۱۱/۱۴۰۰، به نظر طلاب حوزه علمیه، اساتید و پژوهشگران می رسد.

اصل اشتقاق مصدر یا فعل یا حروف سریان دار است که همه‌شان یک اشکالاتی برای شان هست ولی مختار ما این است که سالم‌ترین اش همان حروفی است که در همگی سریان دارد...

در ادامه تقریر درس خارج اصول استاد محسن جلالی (زید عزه)؛ مورخ ۱۱/۱۰/۱۴۰۰، مبحث مشتق، به نظر طلاب حوزه علمیه، اساتید و پژوهشگران می رسد.

در ادامه تقریر درس خارج اصول استاد محسن جلالی (زید عزه)؛ مورخ ۷/۱۰/۱۴۰۰، با موضوع بطون قرآن به نظر طلاب حوزه علمیه، اساتید و پژوهشگران می رسد...

صاحب کفایه نظرشان این است که حرف معنا دارد و معنای آن ذاتاً و حقیقتاً و ماهیتاً تفاوتی با معنای اسم ندارد. می فرمایند استقلال و آلیت خارج از حریم معنا و حقیقت اسم و حرف است. برخلاف نظر مشهور که می گویند حرف معنای غیر مستقل دارد

در اقسام وضع قسم اول و دوم گفتیم در امکان و وقوعش بحثی نیست. قسم سوم و چهارم را صاحب کفایه و هم مشهور قائل به امتناع هستند. اما میرزا حبیب الله رشتی قائل به امکان قسم چهارم است

در اقسام وضع بحث در امکان وضع عام موضوعٌ له خاص بود و این‌که چگونه معنای خاص با تصور معنای عام حکایت می‌شود...

 صاحب کفایه مثل مشهور قسم چهارم یعنی «وضع خاص موضوعٌ له عام» را ممتنع می‌داند. قسم سوم را هم که «وضع عام موضوعٌ له خاص» باشد ممکن می‌داند اما قائل به وقوع آن نیست؛ یعنی معانی حرفی را از این قسم نمی‌داند

بحث ما در حقیقت وضع بود که به مسلک «قرن اکید» در کلام آقاضیاء عراقی و شهید صدر رسیدیم. این نظریه می‌گوید بین لفظ و معنا اقتران تکوینی ایجاد می‌شود و البته همراه بودنِ مؤکد لازم است تا دلالت و انتقال ذهن از یکی به دیگری اتفاق بیفتد

درحقیقتِ وضع این‌ سوال بود که تلازم بین لفظ و معنا چگونه به وجود می‌آید و واضع چه کاری می‌کند که وقتی ما لفظ را می‌گوییم منتقل به معنا می‌شویم یا دیگران منتقل به معنا می‌شوند؟ سه مسلک داشتیم: «اعتبار و علامیت»، «تعهد و التزام»، «قرن اکید».