انسان موجودی مرکب از بهترین موجودات عالم علوی به نام روح منسوب به الله و از پست ترین موجود به نام لجن و «حَمَأ مَسنون» است. برخی از این صفات نشأت یافته از آن روح سماوی و برخی نشأت یافته از آن ماده زمینی است و برخی دیگر از خارج اکتساب شده است...

صفات چهارگانه «صفات ملکوتی، صفات شیطانی، صفات بهیمی، صفات سبعی» انسان دارای این صفات است. آنچه را باید خط بطلان بکشد، بکشد و آنچه را که باید تقویت کند، بکند و این مدرسه برای همین است. حوزه یعنی مدرسه نفس شناسی و نفس را پاک نمودن و صفات ملکوتی به آن دادن

هر چند ذکر لفظی نیز پیش زمینه رسیدن به ذکر قلبی است اما ذکر لفظی مقصد نهایی در یاد خداوند تلقی نمی شود.

آهای انسان امروزی، آهای تویی که کارت شده گوشه نشینی و انزوا... کمی به خودت بیا... خدا نکند روزی برسد که دیگر خیلی دیر شده باشد... روزی که تو حسرت لحظه ای کنار هم بودن را بخوری!

انسان در مسیر حیاتش تحت تأثیر دو عامل مهم قرار دارد... یکی «افزون طلبی» و دیگری «خویشتن دوستی» است که هر دو در عین حال که برای زندگی انسان ضروری و سودمند است اما زیان بار هم هست

انسان نمی تواند مانع رشد انگیزه های کمال خود شود، بلکه باید دفینه هایش را کشف کند. در زیرلایه های گوناگون روحیات انسان ارزش ها نهفته، این ارزش ها باید کشف شود. از نظر ما انسان در برابر تمام پیچیدگی ها و مشکلات و تنگناها قدرت حرکت دارد

اگر هدف زندگی تبدیل به امری خودآگاه گردد، یعنی انسان بفهمد که آنچه به دنبال آن است باید نحوه حیات او در جهان را شکل دهد، هیچگاه قوه کنجکاوی خویش را بیهوده صرف پرسش های بی ثمر نخواهد کرد و برای یافتن پرسش صحیح نیز خواهد اندیشید!

در زندگی با مشکلات متفاوتی رو به رو می شویم که با بررسی منشأ مشکلات به این نتیجه می رسیم که همه مشکلات به خاطر سوء انتخاب ما نیست و تعدادی از مشکلات از دسترس اختیار ما خارج است؛ گاه خداوند متعال با نزول مشکلات سعی در تربیت ما دارد

در روزگار فعلی، اوضاع بت پرستی از چه قرار است؟ روزگاری که بت پرستی، مضحکه عام و خاص قرار می­ گیرد و پرستش سنگ و چوب اوج حماقت به نظر می­ رسد، روزگاری که خرافات تا حد زیادی از آن رخت بربسته و همه چیز قرار است عقلانی و آگاهانه باشد... دیگر جایی برای بت پرستی دیده می­ شود؟

[انسان اسلام] هرگز خود را تنها، پوچ و بی هدف، سرگردان و بی ارزش نمی یابد، بلکه خود را با ابدیت پیوند خورده می بینند، پیوند با بی نهایت، با کمال مطلق که هر لحظه به سوی او در حرکت است و حتی مردنش پایان راه نیست که آغاز حرکتی نوین است...