قاطبه فیلمنامه نویس های امروز ما، توان نجات دادن شخصیت های شان از فلاکت را ندارند. شاید هم حالش را نداشته باشند و فکر کنند مخاطب و مهم تر از آن جشنواره ها، عاشق چنین فلاکت های تیره و تاری هستند. غافل از آنکه این آثار می تواند اثراتی بر اجتماع بگذارد که به این سادگی ها جبران شدنی نیست

فیلمنامه خوب باید زبان و ادبیات شخصیت های خودش را داشته باشد. به طور حتم زبانِ یک مهندس کار کشته که چند سالی خارج از کشور زندگی کرده با زبان یک تاجرِ فرش که به سنت ها پایبند است متفاوت است؛ اینجاست که ادبیات می تواند خودش را به خوبی در یک فیلمنامه نشان دهد

شوخی با سیاست مداران و مسائل و چالش های سیاسی تا جایی که توهین به شخصیت ها صورت نگیرد، نه تنها اشکالی ندارد بلکه در راستای وظیفه ای است که رسانه ملی بر عهده دارد. رسانه بر اساس مسئولیت اجتماعی و تعهدی که نسبت به مردم دارد باید زبان گویای مسائل اجتماعی باشد

فیلم خوش‌ساخت رگِ خواب، به همت کمیته رسانه شهرداری اصفهان در پردیس سینمایی چهارباغ، اکران و نقد شد. در این جلسه دکتر عابدی، رئیس دانشکده علوم تربیتی دانشگاه اصفهان، آن را از منظر روان‌شناسی تحلیل و بررسی کرد

این نمایش اقتباسی سراسر آزاد است و آنقدر آکنده است از شوخی ها و فضای موزیکال و حرکات شگفت بازیگران که داستان اصلی و ریسمان قصه را کمابیش به کناره می راند. اینها کار را یک جشنِ شاد می کند اما به قیمت آنکه بیشترِ بازیگران نقش و شخصیت خود را فراموش کنند

در خلال این کشمکش ها دست شخصیت ها برای ما رو می شود، و دیگر فیلم درباره خسرو نیست، بلکه به واسطه او، ماهیت اصلی شخصیت ناصر روشن می شود و قصه به تعارض بین عقل و جنون می رسد، دیوانه واقعی کیست؟!

مجری برنامه کودک طبق رسم مرسوم در هنگام جشنواره از بچه‌های حاضر در برنامه پرسید: بچه‌‌ها کی فیلمهای جشنواره رو دیده؟ چند نفری دست بالا کردند و مجری یکی را انتخاب کرد و پرسید خوب چه چیزی از این فیلم یاد گرفتی؟ کودک ۵ ساله گفت یاد گرفتیم که ارث‌مون رو باید زود بگیریم!

اما چرا تعداد این آثار انقدر کم است؟ برای بررسی این موضوع بد نیست به یادداشت سید محمد رضوی تهیه کننده دو فیلم "سیانور" و "نیم روز" که مستقیما به بحث منافقین اشاره دارد رجوع کنیم.

والدینی که که می گردند و از بین این همه مدرسه و معلمین شریف، بهترینشان را انتخاب می کنند و در کلاس و آموزشگاه های تابستانی با دقت بررسی می کنند، چرا با رسانه شلخته برخورد می کنند؟ به نظر می رسد برخورد با فیلم به نسبت اهمیت و عمق تأثیرش، برخوردی ناآگاهانه است

مجری طرح فیلم «قهرمانان کوچک» گفت: ساخت این فیلم در واقع حرکت روی لبه شمشیر بود، زیرا از یک سو فیلمی با مضمون تولید ملی بود و از سوی دیگر تلاش بسیاری شد تا جنبه سرگرم کنندگی خود را از دست نداده و شعار زده نشود

حبيب الله کاسه ساز تهيه كننده اخراجي هاي يک و دو بعلت جراحی تومور معده و گسترش سرطان، مدتی است در بیمارستان بقیه الله بستری است و الان شرايط تکلم ندارد.

جوانمردی و حفظ خانواده دو مضمون پرتکرار و پر کاربرد در این داستان هاست که از قضا نیاز جامعه امروز ما هم هست. در روزگاری که بی غیرتی خودش ارزش می شود و وفاداری و پایبندی به خانواده ارزشی نخ نما شده به نظر می رسد پرداختن به چنین داستان ها و چنین شخصیت هایی کاری درخور ستایش است.

نمایش احسان جانمی پیش از هر چیز یک کار قابل تحمل است که می توان آن را تا به آخر تماشا کرد بدون آنکه با نیروی قدرتمندی که شما را از سالن به بیرون راهنمایی می کند دست و پنجه نرم کنید! با این وصف این اثر مانند بسیاری از آثار تئاتری اصفهان در داستان ضعف جدی دارد

مشاور امور بانوان و خانواده صداوسیما از تدوین پیش‌نویس دستورالعمل پوشش بازیگران خبر داد و گفت: این پیش‌نویس به خواست اهالی سینما تدوین شده و هدف از آن محدودیت نیست.

در این سریالها به سربازان خیر و شر و تقابل هر کدام با دیگری پرداخته شده؛ یعنی یک یکِ سربازان شرّ را نام می برد و ضد آن را در سپاه خیر معرفی می کند.

«ماجرای نیمروز» روایت سفارشی همه مردم ماست؛ سفارشی برای فهم همه ی آنچه می دانند و نمی دانند. کاری که از نگاه سینمایی ها هنرمندانه و از چشم مردم برتر و کم نظیر به حساب آمد...

گرچه موضوع محوری این فیلم مسئله مدافعین حرم است اما می بینیم دوربین کارگردان به جای تمرکز بر اشک ها و آه ها و اضطراب های ناشی از بی خبری از سرنوشت رزمنده داخل جبهه، انرژی خود را برای نشان دادن و پر و بال دادن به جهان پسربچه ای دوازده سیزده ساله صرف می کند

شاید اگر تصاویر ضبط شده از حین واقعه (که افراد داخل هواپیما از همراهی جنگنده ها با موبایل خود گرفته اند) در ابتدا آورده می شد جذابیت بیشتری برای مخاطب داشت زیرا مهمترین عاملی که یک مستند را جذاب می کند ثبت روایت های ناب است

پدر از نگرانی خود برای بیان خبر شهادت مهدی به مادر و خواهران او می گوید. اما برخلاف نگرانی پدر نوع برخورد زینب گونه مادر را با نحوه شهادت فرزند می بینیم؛ گفته های مادر نیز پیوندی میان حال خود و حال حضرت زینب است

در سینمای جهان اینطور نیست که اصول داستان گویی و تعلیق و جذابیت پیش پای اطلاعات تاریخی ذبح شوند و اصلا چنین تناقض هایی از قبیل همان تناقض خدا و خرما است. آن ها ممکن است حقیقت را نگویند اما آنچه را دلشان می خواهد بگویند به وضوح و با بلاغت و فصاحت کامل می گویند