فعالیت مذهبی برای دختران از حلقههای گم شده فرهنگی در شهر اصفهان است، خصوصا اگر شما در جنوب اصفهان بوده باشید که مسئولین فرهنگی به ویژه شهرداری، این منطقه را به نقطه محروم فرهنگی تبدیل کرده اند!
حجت الاسلام حسن امان اللهی اما از آن دست افرادی است که بی توجه به این سیاستگذاری ها یک تنه وارد این عرصه شده و گروه مذهبی فرهنگی برای دختران نوجوان باتوجه به حضورش در مدارس دخترانه درست کرده است. وی متولد ۱۳۶۱ است، شش سال است که در درس خارج آیت الله مظاهری شرکت می کند و تحصیلات دانشگاهی در رشته مشاوره خانواده هم دارد.
***
ندای اصفهان: لطفا یک بیوگرافی از خودتان بفرمائید؟
امان اللهی: در کنار دروس حوزوی، مطالعاتی در حوزه نوجوان و بهداشت روانی بلوغ به شکل پژوهشهایی داشته ام. درحال حاضر در دانشگاههای اصفهان، علوم پزشکی، دانشگاه آزاد فلاورجان، لنجان، دهاقان و سازمان فنی حرفهای به صورت پاره وقت صبحها در این مراکز هستم و بعد ازظهر در یک کیلینیک مشاوره نوجوان مشغول مشاورهام.
در تیزهوشان هم مدتی مشاور مدارس سازمان استعدادهای درخشان(سمپاد) بودم. مدارس تیزهوشان شامل مدارس شهید اژهای و فرزانگان امین که هر هفته نشستی در یک فضای عمومی با بچهها (در طی چند سال) داشتیم که ماحصل آن شد گروهی که الان جمع کردهایم.
ندای اصفهان: در مورد مجموعهتان بگویید و اینکه چه شد این مجموعه را تاسیس کردید؟
– مجموعه ما یک سال و نیم است که به اسم مجموعه «طلوع» شروع به کار کرده است. اما اینکه چرا این مجموعه تاسیس شد، باید بگویم یک حلقه گمشدهای در اصفهان در حوزه نخبگان بود، نخبگانی که نخبه درسی بودند و میتوانم بگویم که قشر خاکستری جامعه ما بودند و عموما از لحاظ مذهبی و فرهنگی چون خیلی تمرکزشان روی درس بود (و تمرکز خانوادههایشان نیز شدیدا روی درس است) پس موضوعات دینی و فرهنگی در این میان واقعا مغفول بود.
به خاطر ارتباطی که ما با این مدارس داشتیم و همچنین مدارس امام صادق و امام محمدباقر علیه السلام، به فراخور بنده دعوت میشدم و بچهها لطف داشتند و خوششان آمده بود و اصرارشان این بود که جلسه هفتگی داشته باشند که فقط منوط به مدرسه نباشد و بتوانند در کل سال مراجعه کنند.
اینگونه بود که مجموعه طلوع را تاسیس کردیم که در سه گام هدف گذاری شد. مجموعه یک «دختران آسمانی»، دوم «والدین آسمانی» و سوم «پسران آسمانی». گام اولش از همان یک سال و نیم پیش شروع شد چون ما مخاطب آن را داشتیم و جلسات هفتگی ما در کتابخانه مرکزی شهرداری برگزار شد، فصل اولش که ده جلسه بود و ده هفته بود.
ندای اصفهان: موضوعات این جلسات چه بود؟
– موضوع جلسات را گذاشتیم «من کیستم؟» یعنی بحث هویت نوجوان و هویت دینی و در واقع یک دوره خودشناسی برای بچههای خاکستری بود، یعنی بچههایی که اولین باری بود که در جلسات مذهبی میآمدند، به همین خاطر جلساتمان خیلی منعطف برگزار میشد. حتما از تئاتر استفاده میشد، حتما از آن افکتهای صوتی و تصویری که مناسب این سن بود استفاده میشد.
وقتی صحبت میکردم مناسب صحبتهای من کلیپهایی ساخته میشد و خیلی نو و جدید برگزار شد و این باعث شد که خیلی استقبال از آن بشود تا آنجا که اگر مثلا در هفته اول ۵۰ نفر داشتیم پایان فصل دوم در جلسات ما حداقل ۲۰۰ الی ۲۵۰ نفر در ۱۰ جلسه میآمدند.
بعد به محرم خورد و بچه ها برنامه کاملا متفاوتی را داشتند و روضههایی به شکل سالنی بچهها میدیدند که در همان کتابخانه مرکزی روضهها برگزار شد.
ندای اصفهان: یعنی سالن کتابخانه مرکزی شد یک سالن روضه؟
– بله با این تفاوت که مجریهای صداوسیما بودند، و یک روضه کوتاهی خوانده میشد و بعد از آن چون فرهنگ شهادت برای بچهها غریب بود از همسران یا مادران شهدای مدافع حرم دعوت شد. شهدای تحصیل کرده مثلا شهید اسحاقیانی را انتخاب کردیم که ایشان فوق لیسانس ادبیات عرب از دانشگاه تهران بود با معدل ۱۸ و داوطلبانه رفتند مدافع حرم شدند و به شهادت رسیدند و از همسرانشان به عنوان سخنرانان پاره وقت استفاده شد.
از زنان تازهمسلمان هم دعوت شد و آمدند و هر شب یکی میآمد و ده دقیقه در مورد نگاهش به حجاب حرف میزد، افرادی که متحول شده بودند و دخترانی که به اصطلاح یک دوره تاریک داشتند و به یک دوره روشن رسیده بودند میآمدند و از نگاه خوشان میگفتند و خیلی این جلسات جلسات پربار و پر محتوایی شده بود.
بعد خورد به اعتکاف و اعتکافی که ما دو سال برگزار کردیم و اعتکافی که در ایام ماه رجب،هر دو سال پر جمعیتترین اعتکاف دختران شهر شد. آن هم با نگاه نخبگان چون استقبال زیاد شد گفتند که بچههای عمومی خیلی خوب است که کنار بچههای نخبه درسی باشند به خاطر همین یک سری از بچههای معمولی هم کنار بچهها جذب شدند و ثبت نام شدند و در دوره شرکت کردند.
در فصل دوم که در دانشگاه اصفهان در سالن شهید آوینی برگزار شد، محور موضوع ما «از حال بد به حال خوب» بود که ده جلسه درباره آن گفتگو شد. با یک قالب کرسی آزاد اندیشی اما با وسعت خیلی زیاد.
و فصل سوم که الآن در آن هستیم عنوانش هست «نشاط و آرامش واقعی» که یک حلقه گمشده است، که بچه ها برای اینکه نشاط پیدا کنند میروند سراغ چیزهایی که مال آنها نیست، مثلا میروند سراغ جنس مخالف و چیزهایی که مناسب آنها نیست و اینجا آشنا میشوند که چگونه یک نشاط واقعی را بدست آورند.
به لطف خدا این اتفاقات افتاد و هرسال بچهها یک اردوی مشهد دارند که مشهد آنها هم آموزش محور است یعنی قرار نیست همین طور بیایند یک زیارت بکنند و بروند بلکه با دفترچه و قلم و کاغذ میآیند و حتی حرم هم که میآیند قلم و کاغذ میآورند و قرار است که از بند بند زیارتشان درسی بگیرند.
ندای اصفهان: پس بیشتر مباحث شما بحث کلاسی است؟
– نخیر؛ مثلا قرار بود درباره احترام به والدین صحبت شود که آمدیم گفتهها را کم کردیم و اردویی گذاشتیم برایشان در خانه سالمندان صادقیه که رفتیم آنجا و بچه ها دیدند و متنبه شدند و فهمیدند پدر و مادری که الان دارند میتوانند آینده آنچنانی داشته باشند پس نیاز هست که احترام بیشتری ببینند و اینها باعث شد که خدا را شکر استقبال زیادی از طرف دختران انجام بشود.
ندای اصفهان: برای والدین هم برنامهای ریختهاید؟ چه اینکه تعامل با نوجوانان نیازمند آگاهی والدین نیز هست.
– بله؛ من اعتقاد دارم وقتی میخواهیم با بچهها فعالیت فرهنگی انجام بدهیم حتما نیاز هست در کنار آن زمینه را هم استاندارد بکنیم؛ آمدیم با والدین آنها جلسه برگزار کردیم که گام دوم که «والدین آسمانی» هستند و محور آن «تربیت دینی و چگونگی ارتباط با نوجوان» از طریق پدر و مادر است.
والدین مکملهای خیلی خوبی هستند برای فرآیندی که دنبال آن هستیم.
ندای اصفهان: چند نفر عضو دارید؟
– عضو ثابتی که برای هر جلسه میآیند حدود ۳۰۰ نفر هستند، اما عضو واقعی حدود ۸۵۰ نفر هستند.
ندای اصفهان: عموما چه مقطع تحصیلی هستند؟
– متوسطه اول و دوم عموما هستند و همه دخترند.
ندای اصفهان: برای پسران فعالیتی ندارید؟
– جلسات پسران هم شروع شده است و با مجموعه شهید دکتر مفتح یک فعالیت مشترک را شروع کردیم به اسم پسران آسمانی که آنجا در حال برگزاری است. مخصوص مقاطع اول و دوم متوسطه است.
ندای اصفهان: والدین که میآیند معمولا پدرها میآیند یا مادرها؟
– هر دو میآیند؛ پدر و مادر هر دو ثبت نام میکنند چون شرط ما این است که پدر و مادر باید با هم بیایند.
ندای اصفهان: چند نفر از والدین میآیند؟
– تعداد پدر و مادرهایی که میآیند برای هر جلسه حدود ۱۴۰ یا ۱۵۰ نفر هستند. چون زمان ما صبح پنجشنبه است و خیلیها مشغولیت دارند و اصرار داریم که حتما پدرها هم باشند و خودم سخنران هستم.
ندای اصفهان: میتوان گفت که شما مبحث پرورشی و مشاوره مدرسه را بسط دادهاید؟
– بسط دادهایم چون مدرسه هم از لحاظ زمانی محدودیت دارد و هم از نظر موضوعی محدودیت دارد و ما در این زمینهها آزاد هستیم و هیچ انتفاع مالی هم این مجموعهها ندارد. یعنی تمام بچهها و والدین تمام جلساتشان رایگان است.
ندای اصفهان: چارت مجموعه شما به چه صورت است؟
– من رئیس هیات مدیره هستم ولی یک هیات موسس داریم و حدود ۲۰ نفر خادم داریم که خادمین افتخاری مجموعه ما هستند که همه آنها تحصیلاتشان حوزوی دانشگاهی است. خانمها هم حوزه درس خواندهاند و هم دانشگاه در رشته های مرتبط مثل روانشناسی و اینها مربیان داخلی بچهها هم هستند. یعنی یک مربی با ۱۰ الی ۱۵ نفر از بچهها در ارتباط است و یک جلسه اضافی علاوه بر جلسه عمومی با زیرگروهشان دارند.
ندای اصفهان: طرح چارتتان را خودتان برنامه ریزی کردید یا از جایی الگو گرفتید؟
– نه؛ طراحی خودمان بوده است.
ندای اصفهان: بچههایی که دیدم اکثرشان حجاب چادر داشتند آیا از خانوادههای صرفا مذهبی هستند؟
– نخیر، اینها بچههایی هستند که تک تکشان حجاب را خودشان انتخاب کردهاند. جالب است وقتی خیلی از خانواده هایشان را ببینید خانواده یا مادر غیر چادری هستند که دخترشان به لطف خدا چادری شده است. با اینکه ما هیچ وقت در جلساتمان مستقیما از حجاب حرف نزدیم.
ندای اصفهان: خانوادهها اعتراض نمیکنند؟
– بعضا خانوادهها اعتراض کردهاند. اما وقتی فرآیند مثبتی را میبینند که دخترانشان چه دوستان خوبی پیدا کردهاند و از چه فضاهایی دور شدهاند خودشان هم دارند ما را حمایت میکنند.
ندای اصفهان: چند درصد از مدرسه تیزهوشان را جذب کردهاید؟
– درصد نمیتوانم بگویم ولی چون مجموعه تیزهوشان مجموعه خیلی بزرگی است از مجموعه ما که مثلا بیش از ۸۰۰ نفر است شاید ۲۰درصد از تیزهوشان و ۱۰ الی ۲۰درصد از امام صادق علیه السلام است ولی از مدارسی هستند که خیلی اهل درس هستند.
ندای اصفهان: روشتان برای جذب چه بوده است؟
– ما هیچ تبلیغی برایشان نداشتیم و سینه به سینه گشته است؛ مثلا اگر ۵ نفر آمدند رفته اند و ۲۰ نفر دیگر را با خودشان آوردهاند و الان حداقل شاید ۲۰۰ نفر از بچهها از مدارس تیزهوشان هستند ولی از شعب مختلف.
ندای اصفهان: بعد از اینکه دیپلم میگیرند چه میشود؟ آیا در مجموعه شما میمانند و برای آنها برنامهای ریختهاید؟
– ما هنوز یک سال و نیم است که برنامه را شروع کردهایم؛ از ابتدای سال ۹۷ هیات دانشجوی ما فعال میشود چون بچههایمان به آن حدی میرسند که وارد دانشگاه میشوند و فعالیت در سه فاز شکل میگیرد یعنی متوسطه اول دوره جداگانهای برای خودشان دارند، متوسطه دوم و دانشجویان تا اینکه این ها مرتب بالا بروند و وصل بشوند به جلسه مادران و پدران.
ندای اصفهان: خود شما بچه هم دارید؟
– بله، دوتا دختر که یکی ۱۰ ساله و یکی ۶ ساله است.
ندای اصفهان: تنها مجموعه مشابهی که در اصفهان دیدم مجموعه فانوس است؛ آیا با آنها ارتباط دارید؟
– ارتباط داریم و مجموعه فانوس یک مجموعه خیلی قوی است که از آنها به خاطر فعالیتشان تشکر میکنم. ولی خوب نگاه مجموعه فانوس این است که در درجه اول برای دختران سفید است. بچههایی که مذهبی هستند و به خاطر همین در همان قالب طراحی و برنامهریزی میشود و دوم اینکه برای مخاطب عمومی است یعنی اینکه شاید زیاد دغدغه درس نباشد ولی ما در کنار کارمان کلاس فیزیک، کلاس ریاضی، زبان و رباتیک داریم.
آمدهایم بهترین اساتید را جذب کردهایم و با آنها صحبت کردهایم و خودشان بانی شدهاند که رایگان آموزش بدهند و بچهها را در کنار کارمان آموزش میدهیم. الان مرکزی را شهرداری به ما داده است که کلاسهای ما در خیابان خاقانی کنار مسجد امام موسی کاظم علیه السلام برگزار می شود.
ندای اصفهان: به نظر شما این مرکز بد مسیر نیست؟
– چون بچههای ما این طرف شهر هستند و جایی هم نبود این مکان را اختصاص دادهاند.
کلا این طرف شهر چون شهرداری متاسفانه بد نگاه کرده است واقعا از نظر مکانی فقیر است و ما واقعا مشکل داریم. الان سر فضایی که میخواهیم کلاسهایمان را برگزار کنیم مشکل داریم و سر اینکه در این سمت شهر میخواهیم باشد و این سمت شهر هم یا مکان نیست یا سالنهای بسیار مجللی دارد مثل سالن کوثر که به درد ما نمیخورد.
ندای اصفهان: اصلا اکثر مجموعه های فرهنگی را هم که میبینیم آن طرف شهر است، یعنی چه برای دختران و چه برای پسران مجموعههای فرهنگی کمتری را در این طرف شهر داریم. علت آن چیست؟
– وقتی که سالنها آن طرف است، وقتی که مساجد خیلی فعال آن طرف است و مسئولین آن طرف هستند از این طرف بچهها مجبورند به آن طرف بروند یا از قید آن میگذرند. الان حدود ۹۰درصد بچههایمان در جنوب شهر هستند و مجبوریم که به جنوب شهر فکر کنیم.
آمدهایم سالنهای دانشگاه اصفهان را گرفتهایم که آنها هم تقاضای هزینه دارند با اینکه یک نهاد دولتی هستند ولی چون مجموعه ما مجموعهای است که هیچگونه درآمدزایی ندارد و نخواهد داشت و هیچ پولی از بچهها گرفته نمیشود نمیتوانیم برای سالن هایمان هزینه کنیم و خدایی تا الان جور شده است.
ندای اصفهان: به نظرتان چرا مجموعه فانوس توانست این قدر خوب دیده بشود و بچهها را جذب کند، چه اینکه جذب همان دختر مذهبی نوجوان هم کار راحتی نیست که هر هفته بیایند و ۱۰۰۰ نفر بشوند؟
– چند عامل مهم در مجموعه فانوس است؛
اول اینکه امسال ۱۳ سال است که فعال است یعنی گروه فانوس با حدود ۲۰ نفر شروع میکند و آرام آرام به صورت مداوم فعالیت فرهنگی میکند.
دوم اینکه تیم بسیار قوی دارند یعنی اینکه خانمهایی که با آنها فعالیت میکنند خانمهایی هستند که واقعا خودشان را وقف کردهاند و این خیلی ستودنی است.
سوم اینکه سالهاست که حمایت مجموعههایی مثل سپاه را دارند.
چهارم تبلیغات بسیار گسترده و قوی ای دارند از این جهت که وقتی لمپستی که شهرداری مجوز میدهد ۲۰ تا فقط شهر اصفهان بخورد ۱۰۰ عدد میخورد با لابیهایی که میشود و این خوب است و باید این اتفاق بیافتد چون پشتوانه جمعیتی دارد و قشر عمومی ما خیلی بیشتر از قشر خاص ما هستند، یعنی ما نخبه مگر چند نفر داریم، حالا ۸۰۰ نفرشان در مجموعه ما عضو هستند که رفت و آمد زیاد میکنند ولی از آن طرف تعداد افراد عمومی ما خیلی زیاد است.
انتهای پیام/