تاریخچه ای عجیب از شهر مسجد سلیمان

ندای اصفهان- سیّد مرتضی میرسراجی (پژوهشگر تاریخ علم)

mirseradji@gmail.com

از روزگاران کهن یکی از تلاش ها و آرزوهای بشر تسخیر طبیعت و کنترل انرژی های موجود در آن بوده است. در این میان یکی از معجزات منحصر به فرد پیامبر بزرگ الهی، حضرت سلیمان (ع) تسخیر و کنترل انرژی باد بوده است با این تفاوت که این امر از طریق خارق عادت و حالتی متفاوت با روش های علمی گذشته و حال صورت می پذیرفت.

از سوی دیگر «مسعودی» دانشمند و تاریخ نگار شهیر متوفّای 346 ق. مسلمان در بیش از هزار سال پیش، در سفری که به شهر استخر (مسجد سلیمان) در ایران داشته، در کتاب خود از موضعی که به تعبیر مردم «زندانِ باد» است، چنین یاد نموده است:

«مردم ایران در شهر «استخر» آتشکده ای دارند که مجوس آن را تعظیم و تکریم می کنند. این آتشکده از قدیم الایّام بوده است و «هما» دختر «بهمن» پسر « اسفندیار» آن را خانه آتش قرار داده بود. آنگاه آتشِ آن را انتقال دادند و خانه ویران شد. اکنون (یعنی زمان مسعودی قرن چهارم هجری)، مردم می گویند: این مسجد حضرت سلیمان بن داوود (ع) است و به نام وی شناخته می شود.

من (مسعودی) به آنجا رفته ام. تا شهر استخر یک فرسخ فاصله دارد و بنایی عجیب و شگفت انگیز است. ستون های شگفت انگیزی دارد. سرستون ها مجسمه های سنگی زیبا از اسب و حیوانات دیگر است. محوطه ای وسیع با یک باروی بلند سنگی اطراف آن وجود دارد و تصویر اشخاص را با نهایت دقّت تراشیده اند. تصوّر کسانی که مجاور آنجا هستند این است که این اشخاص پیامبران هستند.

این خانه (آتشکده یا مسجد سلیمان) در دامنه کوهی است که نه شب و نه روز، باد از آن قطع نمی شود و گرد و غبار برمی خیزد. مسلمانان آنجا می گویند: سلیمان بن داوود (ع)، باد را در اینجا به زندان کرده است.»¹

به راستی چرا هیچ گاه باد از این خانه قطع نمی شده و گویی باد در این مکان به زندان افتاده است؟!

پی نوشت

1- المسعودی، علی (م . 346 ق.)، مروج الذهب، ج 2، ص 245.

انتهای پیام/

برچسب‌ها: آتشکده, باد, حضرت سلیمان, سید مرتضی میرسراجی, مروج الذهب

مطالب مرتبط

• روستای تاریخی ابیانه پیش به سوی جهانی شدن

• یوکابد و میریام که بودند؟

• داستان های زیبا و خواندنی از ختنه