در حصه اصفهان چه می گذرد؟ بازارچه ای با طعم کودکان کار

به گزارش ندای اصفهان، حصه منطقه ای واقع در شمال شرق اصفهان (جاده فرودگاه) است. حصه خود به دو بخش حصه غربی و شرقی تقسیم شده است. بین این دو بخش، بخش حصه غربی به مراتب از محرومیت بیشتری نسبت به حصه شرقی رنج می برد. از عدمِ وجود مدرسه در مقاطع مختلف تحصیلی گرفته تا حتی آسفالت ِ جاده ها و کوچه ها!
مصرف و فروش مواد مخدر نیز در این محله به صورت شایع به چشم می خورد. البته نباید از حضور ساکنین سالم ِ محله چشم پوشی کرد اما به هر حال یکی از آسیب های اجتماعی موجود در محله اعتیاد و توزیع مواد مخدر است.

مناطق حاشیه نشین شهرهای بزرگ به دلیل داشتن فقر مالی و فرهنگی شدید، پتانسیل بسیار زیادی برای رشد معضلات اجتماعی داشته و این نیروی بالقوه باعث جذب معضلات بیشتری به درون این مناطق می گردد.

خرید و فروش کودکان، پخش گسترده مواد مخدر، کار کشیدن از کودکان، اعتیاد، ازدواج زیر سنین قانونی، دزدی، قاچاق، خشونت، تجاوز به کودکان و زنان و… از جمله معضلاتی است که در این مناطق به صورت عادی و روزمره درآمده است.
این مناطق به دلیل محرومیت بیشتر عموما از دید مسئولین به دور مانده و همین باعث گسترش شکاف طبقاتی بین شهرنشینی و حاشیه نشینی شده است.

متن زیر برگرفته از وبلاگ محله حصّه (انجمن دانشجویی ایما) است که دانشجویان داوطلب مددکاری در این وبلاگ به ذکر خاطرات تلخ و شیرین خود و همچنین گزارشی از فعالیت های فرهنگی، پزشکی، آموزشی و… در مناطق حاشیه نشین می پردازند.

انجمن ایما: از اونجایی که متن‌های من معمولاً طولانی میشه (البته نه به اندازه‌ی ۶۰۰ قسمت سریال های ترکی بی سر و ته!) و البته جذابیت پر زرق و برق و خوشگل موشگل این چرندیات عامه پسند رو هم نداره؛ اگه عزیزی تماشای این خاله زنک بازی‌ها رو به دو کلوم حرف از بطن جامعه ترجیح میده ازش خواهش می‌کنم لحن تندم رو برای ۲-۳ دقیقه تحمل کنه… (با عرض معذرت!)

***

همونطور که می‌دونید طرح بازارچه ای با طعم مهربانی برای پنجمین دوره جهت تامین منابع مالی “مجتمع آموزشی امید” در منطقه حصه اصفهان اجرا شد. از شب اول این بازارچه و با توجه به نزدیکی ایام نوروز، کودکان کار توی خیابون‌ها افزایش بیشتری داشتن… کودکان زیادی هم توی بازارچه حضور پیدا کردن که تیم شناسایی ایما مشخصاتشون رو گرفت تا به زودی برای شناسایی اقدام کنه…

شب قبل بازارچه، دو تا دختر لواشک فروش جلوی یک رستوران توجهم رو به خودشون جلب کردن… وقتی با التماس از مردم شکم سیر می‌خواستن لواشکاشونو بخرن و با رفتارهای سرد افراد مواجه می‌شدن… اون شب هوا خیلی سرد بود و حتی یه برف نصفه نیمه‌ای هم باریدن گرفت و باعث شد سوز هوا توی عمق استخون آدم احساس شه…!

– چند سالته؟

– ۱۱

– تو چند سالته؟

– ۸

– شب تا چه ساعتی کار می‌کنین؟

– تا هر وقت که لواشکامونو بفروشیم تموم شه…!!

همینطور که باهاشون صحبت می‌کردم به محض اینکه یه مشتری جدید واسه رستوران می‌رسید سریعاً به سمتش هجوم می‌بردن تا بلکه یکی دو تا لواشک بفروشن…

افراد زیادی با بی تفاوتی می‌گذشتن و می‌رفتن اما در این بین رفتار یک نفر خیلی آزارم داد…

– آقا تو رو خدا بخر! (در حالی که لواشک رو به زور پشت برف‌پاک‌کن ماشین شاسی بلند چند ده میلیونی این آقا میذاره)

– برو اون طرف! نمی‌خوام! زوره مگه؟ بردار این لواشکاتو (با چهره‌ی خشمگین که انگار مثلاً داره با فردی که حقشو خورده حرف میزنه)

نتونستم سکوت کنم…. رفتم جلو :

– آقای محترم شما حق ندارید با این بچه‌ها اینطوری صحبت کنید!

– اون وقت این حق داره این‌طوری پاپیچ من شه و به زور بهم لواشک بفروشه؟

– بله که حق داره! اگه شما یک لحظه زندگی این بچه رو حس کرده بودی بهش حق می‌دادی اینطوری برای فروش یه لواشک به همه التماس کنه!

همینطور که با این آقا در حال مشاجره بودم یکی از دخترا بغضش ترکید و رفت گوشه‌ی پیاده رو و شروع کرد به گریه کردن…! بعد از اون هم کارکنان و مالکین رستوران اومدن و با حرف هایی که لایق هیچ کس نبود از خجالت این دو تا دختربچه در اومدن!

چی میشه گفت؟ چرا ما فکر می‌کنیم این دنیا همینطور که هست، هست!؟ چرا فکر نمی‌کنیم می‌تونه متفاوت تر باشه؟ ما هیچ‌وقت خودمونو جای کس دیگه نمی‌ذاریم چون واقعاً نمی‌دونیم هممون یک روح درونمون دمیده شده! چون خودخواهیم! خودخواهی هم فقط این نیست که غذاتو بخوری و به بقیه ندی! خیلی وجهه‌های بیرونی زیادی داره… خیلی‌ها فکر می‌کنن این بچه ها ذاتاً سمج و لج درارن! ولی زندگی فرد رو نمی‌بینن تا بفهمن “اجبار” یعنی چی!

به قول “مجنون شهر”:

«بگو بیا پایین تر، پایین پایین پایین تر

بگو بیا پایین تر، پایین تر از پایین شهر

…

اون چیزی که باعث میشه شاهد کودکان کار، کودکان محروم از تحصیل، اعتیاد، فحشا، طلاق و هزارتا معضل دیگه باشیم یکی دو دلیل نیست! بلکه حاصل سال‌ها و قرن‌ها رفتار غلط کوچیک و بزرگ از تک تک ما و پدران ماست و نباید انتظار داشته باشیم با چندتا کار کوچیک و موقتی و یا دادن پول به بعضی از خیریه ها هر مشکلی هست رفع شه! باید خیلی قوی‌تر کار کنیم…. خیــــــــلی!

به قول سعدی:

«سعدی به روزگاران مهری نشسته بر دل / بیرون نمی‌توان کرد، الا به روزگاران»

برچسب‌ها: انجمن دانشجویی ایما, فقر فرهنگی, کودکان کار, منطقه حصه اصفهان, مواد مخدر

مطالب مرتبط

• آمریکا جنگ نیابتی تدارک دیده است

• توضیحات رییس کل دادگستری اصفهان درباره ماجرای تیراندازی به چند زن در اصفهان/ مطلب روزنامه شرق دقیق نبود

• پشت پرده ماندگاری ویروس کرونا در ایران چیست؟