نمایش «آناکارنینا» روایتی زیبا از عشق و انتقام

ندای اصفهان- مبینا جنتی

نمایش آناکارنینا پس از چهار سال دوباره در پردیس تئاتر شهرزاد به روی صحنه رفت. این اثر آرش عباسی اقتباسی آزاد از اثر جاودانه لئو تولستوی می باشد که ممکن است در نگاه اول خیلی از رمان تولستوی فاصله داشته باشد اما با کمی دقت متوجه می شویم که به روح اثر تولستوی متعهد باقی مانده است.

داستان این نمایش ماجرای بازیگر سینمایی است که مهم‌ترین نقشی که بازی کرده نقش آنا کارنینا در یک فیلم می باشد و حالا آمده در یک شوی تلویزیونی پربیننده که مجری آن شوهر سابقش است به عنوان مهمان شرکت می کند و البته گاهی به قسمت هایی از فیلم هم کنایه ای زده شده و حتی در پایان قسمتی از فیلم روی پرده پخش می شود. این کار شباهت زیادی به اثر معروف آرش عباسی به نام «نویسنده مرده است» دارد، که در آن نیز زن و مردی پس از سال ها پایان زندگی مشترک خود با یکدیگر برخورد می کنند.

در طول نمایش مخاطب بارها دست به قضاوت های مختلف می زند و به چالش های اخلاقی کشیده می شود. «کیت» با بازی معصومه ‌رحمانی زنی بازیگر بود که هنوز خیانت همسر قبلی خود را فراموش نکرده و در پی انتقام به برنامه او آمده بود، «وودی» نیز مجری برنامه معروف با حضور همسر سابقش در برنامه تهیه کننده و حتی تلویزیون را مقصر دانسته و حتی در قسمتی از نمایش بیان می کند «کار تلوزیون همینه، یکی رو تا اونجا که میتونه بزرگ میکنه، بعد از ترس اینکه اون آدم علیه خودش بلند نشه، یه جوری برنامه ریزی میکنه که بزنتش زمین، ننگ به این تلوزیون…»

مکالمات این زوج در  قالب یک برنامه تلویزیونی جذابیت خاصی به تئاتر داده و باعث می شود که مخاطب خسته نشده  و داستان را با هیجان دنبال کند.

نکته مثبت دیگر نمایش تفسیر کارگردان از دنیای نمایش بوده که یکجانبه و به نفع قهرمان زن نمایش نیست. وودی همواره اعتراف می کند که بعد از جدایی همواره به خوشبختی و خوشحالی «کیت» فکر می کرده است و به هیچ عنوان به دنبال انتقام نبوده و حرف های خصوصی و رفتارهای بد همسر سابقش را در تلویزیون عنوان نمی کند.

از طرف دیگر کیت در مورد خصوصی ترین مسائل رابطه شان صحبت کرده و همین باعث عصبانیت وودی می شود، در قسمتی از نمایش مخاطب متوجه می شود که دلیل جدایی کیت و وودی دوست کیت به نام « آلبا» می باشد که در نمایش حضور ندارد و فقط اسم او ذکر می شود.

هماهنگی میان اجراها کاملا مشخص می باشد و هردو بازیگر به بهترین شکل مخاطب را با خود همراه می کنند، انتخاب اثر کانفورمیست جورجیو گابر نیز در میان نمایش جالب بود.

مونولوگ های آخر نمایش هم از زبان وودی و هم کیت باعث می شد که مخاطب در قضاوت شخصیت آن ها مستأصل شده و به بازی رسانه ها برای بد و خوب نشان دادن شخصیت ها پی ببرد.

انتهای پیام/

برچسب‌ها: آرش عباسی, تئاتر, لئو تولستوی, مبینا جنتی

مطالب مرتبط

• تحلیلی بر سریال «جادوگر» به کارگردانی مسعود اطیابی

• تصاویر| خودکفایی با «سیمینه» در مترو اصفهان به نمایش درآمد

• عزت‌الله مهرآوران بر اثر کرونا درگذشت +آثار این بازیگر